Sterrenchefs: gratis ambassadeurs of slimme deals?

Een Duitse supplementenreus betaalt een bekende ster 10.000 euro per maand. Hier in Nederland? Zelfde verhaal. Of het nu om supplementen, beleggingen of kweekvlees gaat: sterrenchefs en grote (en minder grote) namen laten zich niet voor niets inzetten. Toch ging het debat in de Tweede Kamer begin december 2024 alleen over jonge influencers. Waarom kijkt niemand naar de rol van Big Food en hun culinaire ‘ambassadeurs’? Want denk je dat sterrenkoks voor noppes uit hun bed komen om voor de camera's van heel Nederland de vingers af te likken bij een stukje kweekvlees?

Kweekvlees: een duurzaam alternatief of een rookgordijn?

De kweekvleesindustrie, met bedrijven zoals Mosa Meat en Meatable, positioneert zichzelf als een duurzame oplossing voor wereldwijde voedselproblemen. Maar wat blijft onderbelicht? De veiligheid, de gezondheidseffecten en – laten we eerlijk zijn – de enorme energiekosten die nodig zijn om deze "duurzame" innovatie te produceren. Ondanks de grote claims is er weinig concrete transparantie. Sterker nog, mijn persoonlijke ervaring met Mosa Meat laat zien hoe lastig het kan zijn om eerlijke antwoorden te krijgen. Na werkelijk máánden van beleefde vragen over hun productieproces – denk aan gebruikte chemicaliën en gezondheidsrisico’s – werd ik simpelweg geblokkeerd op LinkedIn. Wat kregen we in plaats van antwoorden? Vage verwijzingen naar Europese regelgeving en PR-verhalen die allesbehalve verhelderend waren. In de mailbox kwam een standaard antwoord.

Sterrenchefs: ongeteste producten promoten zonder verantwoording

Wat misschien nog zorgwekkender is, is hoe bekende sterrenchefs worden ingezet om kweekvlees te promoten. Zij worden door Big Food gepresenteerd als betrouwbare ambassadeurs, terwijl ze vaak geen enkele wetenschappelijke basis hebben voor hun beweringen. Deze chefs genieten aanzien, maar fungeren tegelijkertijd als krachtige influencers. Wie controleert hun claims? Wie vraagt hen naar de bron van hun overtuigingen, of naar de invloed van de bedrijven die hen betalen? De journalisten van alle landelijke dagbladen stelden geen enkele vraag over de rol van de sterrenkoks. Misleiding stopt niet bij TikTokkers; het zit ook in Michelin-keukens.

Waarom blijven we Big Food ontzien?

Tijdens het debat begin december in de Tweede Kamer draaide het om bescherming van consumenten tegen misleidende reclames. Maar waarom stopt die bescherming bij sociale media? Grote bedrijven zetten net zo goed bekende gezichten in om hun producten als duurzaam en gezond te framen. De kweekvleesindustrie is daar een perfect voorbeeld van: een sector vol experimentele producten en grote claims, maar weinig feiten. Consumenten vertrouwen op culinaire grootheden en worden zo indirect beïnvloed door Big Food. Dat mag niet onbesproken blijven.

Tijd voor meer transparantie

De vraag is niet alleen hoe we TikTok-influencers aan banden leggen, maar ook hoe we Big Food en hun ambassadeurs transparanter maken. Het publiek heeft recht op eerlijke informatie, zeker als het gaat om voedingsmiddelen die een directe impact hebben op onze gezondheid en het milieu. Moeten bedrijven als Mosa Meat en Meatable verplicht worden om volledig inzicht te geven in hun productieprocessen? En moeten sterrenchefs dezelfde verantwoordelijkheid dragen als influencers op sociale media? En zouden journalisten niet eens aan Ron Blaauw moeten vragen voor hoeveel geld hij zich laat inzetten om voor alle camera's van Nederland te vertellen hoe heerlijk het kweekvlees is.

Lees meer over de waarheid achter voedingssupplementen en hoe SMPL zich inzet voor eerlijke, transparante producten: Blog: De waarheid over voedingssupplementen.

#MisleidendeInfluencers #TweedeKamer #Kweekvlees #Transparantie #BigIndustry #EchtEten #Consumentenrechten #MosaMeat #Meatable

‍