Fulvinezuur: De detox voor elke dag

Het grootste deel van de bevolking woont inmiddels in een stedelijke omgeving. Ver weg van de natuur. Het is dan ook niet verwonderlijk dat mensen steeds meer het idee krijgen dat de natuur enkel nog een vrijetijdsbesteding is. Ze realiseren zich niet dat de natuur essentieel is voor ons bestaan. We zijn immers onlosmakelijk deel van de natuur.

De natuur is een uiterts complex systeem met ontelbare actoren. Het is ook onvoorstelbaar weerbarstig. Als je de natuur een poosje ongemoeid laat, dan herstelt het zich in no-time. Maar hoe langer je de natuur dwarsboomt hoe langer het duurt voordat het zich weer hersteld heeft, tot het punt dat het wel honderden jaren kan duren.

De moderne mens heeft in al zijn onwetenheid en overmoed, maar vooral dankzij korte termijn denken, in een tijdsbestek van nog geen 75 jaar de natuur enorm gedwarsboomd. In die periode hebben een aantal milieurampen van ongekende omvang plaatsgevonden. De gevolgen zijn altijd door de verantwoordelijken gebagatelliseerd maar langzaam begint het besef door te dringen dat we het leven op aarde - inclusief onszelf, aan het vernietigen zijn.

Het begon denk ik met de kernbommen op Hiroshima en Nagasaki. De gevolgen hiervan voor het Japanse volk zijn tot op de dag van vandaag nog zichtbaar. Maar wat vele niet weten is dat sindsdien nog eens zo'n 2000(!!!) kernproeven hebben plaatsgevonden. Hoog in de lucht of diep in de zee. Frankrijk was het laatste land dat met deze vernietigende praktijk gestopt is. De straling die daarbij is vrijgekomen is staat in geen verhouding tot die van bijvoorbeeld de kernramp in Tjernobyl of onlangs nog in Fukushima. We realiseren ons nauwelijks wat dit teweeg heeft gebracht.

Exponentiele groei chemicalieën

In dezelfde periode is het gebruik van chemicaliën exponentieel gegroeid waarvan een groot deel in het milieu terecht gekomen is, via lozingen op het water, in de lucht en in de bodem. Als afval maar ook in de vorm van producten. De enorme hoeveelheden chemicaliën die door boeren in de bodem en op de gewassen zijn aangebracht, hebben een niet te onderschatten invloed gehad op de bodemgesteldheid.

Het is daarom niet verwonderlijk dat sinds de Tweede Wereldoorlog moderne welvaartsziekten zich zo snel en massaal hebben ontwikkeld. Het verband is  overduidelijk. En de gevolgen worden steeds nijpender.

Over de oplossing van deze enorme problemen wordt zeer verschillend gedacht. In wezen wordt het onderscheid bepaald door de focus op de korte of op de lange termijn.

Het korte termijn denken heeft de problemen op de eerste plaats veroorzaakt dus het is onwaarschijnlijk dat die manier van denken de problemen zal oplossen. Sterker nog, ik denk dat het alleen maar erger wordt. Waarvan acte!

De echte oplossingen moeten komen van het lange termijn denken en dat vergt een fundamentele verandering van ons denken. Want laten we eerlijk zijn, alles en iedereen staat eigenlijk met de rug tegen de muur en is het spreekwoordelijke maandsalaris verwijderd van het faillissement. Mensen en bedrijven zijn uit puur levensbehoud allemaal bezig met de korte termijn. En dat leidt onvermijdelijk tot de uitputting van de planeet en al haar bewoners. Ik chargeer natuurlijk maar mijn punt is duidelijk denk ik.

Maar verandering van denken - zeker op een fundamenteel niveau, kost tijd. En verandering is crisis-gedreven. Zeg maar als de wal het schip gekeerd heeft en er een kritische massa is, zullen zaken werkelijk gaan veranderen.

Bodemleven en diversiteit

De natuur 'denkt' in lange termijnen en pas als we ons weer realiseren dat we integraal onderdeel zijn van die natuur, zal ons denken zich aanpassen.Gelukkig zien steeds meer mensen het licht. Een voorbeeld dat mij hoopvol stemt is het volgende artikel uit Foodlog. Daarin wordt beschreven dat onderzoekers hebben vastgesteld dat de grote organismen uit het bodemleven aan het verdwijnen zijn en dat dat het proces van ontbinding sterk vertraagt. Een proces dat volgens de onderzoekers van vitaal belang is voor het leven op aarde.Zo op het eerste gezicht reden tot somberheid, zou je zeggen. Maar ik zie het anders. Het feit dat er onderzoek naar gedaan wordt en dat er - belangrijker nog, melding van gemaakt wordt, is hoopgevend. Pas als we de problemen in de ogen aangekeken hebben, is er kans op een oplossing.

Het is duidelijk - het is niet de eerste keer dat ik er over schrijf en vast niet de laatste keer, dat het bodemleven en de biodiversiteit ernstig te leiden hebben gehad door de eerdere genoemde vervuiling met chemicaliën en radioactieve stralingen. Het is het deel van het leven dat niet zo zichtbaar is, maar o zo belangrijk. Het is een ontwikkeling die zich lange tijd aan onze aandacht heeft onttrokken.

Het leven op aarde is ernstig vergiftigd en schreeuwt moord en brand om een serieuze detox!

Fulvinezuur in de hoofdrol

Datzelfde bodemleven dat nu zo bedreigd wordt is, heeft het vermogen zichzelf en het leven te verschonen.
Fulvinezuur - het enige bestanddeel van SMPL72, speelt daarin een hoofdrol. Het is het eindproduct van het bodemleven. Men zegt dat het de meest krachtige detox op aarde is. Dat komt omdat het fulvinezuurmolecuul in staat is stoffen op moleculair niveau aan zich te binden en chemisch neutraal te maken. Het is zelfs in staat radioactiviteit te neutraliseren. Hoe dat werkt gaat wat te ver om hier uit te leggen, maar feit blijft dat fulvinezuur en dus ook SMPL72 de ultieme detox is voor (het leven van) elke dag.

#Fulvinezuur #fulvicacid #fulvicacids #detoxen #imuunsysteemboosten #lichaamdetoxen