The Sacklers, de Pablo Escobar van de Amerikaanse elite

Wil je weten hoe de legale gezondheidsmaffia werkt? Dan raad ik je 'Het Pijnstillerimperium' van Patrick Radden Keefe aan. Het boek, net een half jaar oud, gaat over de farma familie Sackler, niet-beursgenoteerd. Dat laatste zeg ik erbij, omdat ze zich daardoor van allerlei fratsen konden permitteren zonder met aandeelhouders rekening te houden.
Het boek is wanstaltelijker dan een avondje Undercover op Netflix of The Godfather.

De familie Sackler, eigenaar van Purdue Pharma, is verantwoordelijk voor 450.000 doden in de VS sinds 1995. En dat zijn meer doden dan er gevallen zijn in alle oorlogen van de VS sinds 1945 bij elkaar.

Het boek beschrijft hoe de legale Pablo Escobar familie de FDA om de tuin leidde en omkocht, de overheid in zijn zak hield en de pers bedotte. Maar het laat ook zien hoe de broers ruzie kregen, en uiteindelijk een gigantische schadeclaim moesten betalen. Miljarden.
Niettemin kun je de erfgenamen Sackler nog leuk hun poses zien doen op Insta.
Jarenlang prijkte de naam Sackler op de muren van wereldberoemde universiteiten, en musea als Harvard, Oxford, het Louvre en het Metropolitan Museum of Art. Alwaar je een Egyptische piramide kunt zien die Arthur steen voor steen liet overkomen naar New York. Decadentie kent geen grenzen soms.
In Leiden werd ook een zaal genoemd naar de Sacklers toen ze een zak geld kregen. De Universiteit Leiden heeft zich gedistantieerd, uiteraard, nu wel.

Pillenfabriek
Het begon ergens eind jaren veertig met de broers Sackler. Arthur kocht toen een pillenfabriek. Hij en zijn broers hadden allebei geneeskunde gestudeerd, want dat moest van ambitieuze moeder Sackler, de enige manier om status te verwerven in het nieuwe land.
En niet alleen dat, ze richtten ook een medisch tijdschrift op, een onderzoeksinstituut én een PR en marketingbedrijf voor de medische sector.
Alle schakels die nodig waren om de pharmamarkt te beheersen, hadden ze daarmee in handen.

Librium en Valium
Met het PR- en marketingbureau verdienden ze het eerste geld in het begin: ze werkten voor Pfizer, en ontvingen eindeloze fees, zonder limiet, voor elk product dat ze aanprezen. En dat ging rap in de jaren zestig, met Valium en Librium van Pfizer.
De Sacklers maakten hiervoor reclame in hun eigen medische tijdschriften en die van anderen in de trant van:"Wilt u ook een niet humeurige vrouw 's avonds die gezellig het eten kookt? Geef haar dan Librium." Reclames die allemaal gewist zijn van het internet.

Betadine
De eigen pillenfabriek groeide ondertussen ook gestaag door met laxeermiddelen enzo. En Betadine, een jodiummiddeltje en meer van dat soort zaken. Niets om over naar huis te schrijven of op een feestje leuk over te vertellen. Maar het bracht wel de miljoenen binnen.
Dat veranderde radicaal toen de familie in de jaren tachtig de 'pijnmarkt' ontdekte.
De Sacklers hadden toen al MS Contin gemaakt, een morfine-achtig middel dat werd ingezet bij kankergerelateerde pijn.
"Maar hé" dachten de broers, "wie lijdt er nu geen pijn in de VS?
Alledaagse pijn bestrijden, dat is pas een gigantische markt!"

En zo geschiedde: Ocycotin werd geproduceerd. Een opoïde verslavender dan heroïne. Maar met een coating die het middel vertraagd afleverde in het lichaam. Zo kregen ze dit uiterst verslavende goedje er bij de overheidsinstanties door heen. Met dubieuze claims die op geen enkel wetenschappelijk onderzoek gebaseerd waren overigens. Veel lef en branie. En veel geld en status. FDA ambtenaren in dienst nemen, dat is toch simpel?

Coating afbreken
Handige jonge meisjes en jongens in suburbs en hippe feestjes van de VS sloegen de coating er af, waardoor ze in no time high werden. Gefaciliteerd door malafide artsen die met oneindige fees ( geleerd van de firma Pfizer) van de familie Sackler miljoenen verdienden.

Hebzucht is een naar ding mensen.
Hele steden hebben hun jongeren verloren hierdoor. In een eeuwige slaap gebracht met het chemisch goedje van de 3 broers Sackler.

Pijnloos
De alledaagse markt voor pijnbestrijding.
Het verlangen geen pijn te hebben..
Dat hadden de broers goed gezien.
Het streven is zo oud als de weg naar Rome. Lees daarvoor maar het boek 'Opium, a History'.
Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werd morfine al breed verstrekt ter verzachting van de verschrikkelijke verwondingen die soldaten opliepen op het slagveld. Maar dat leidde tot een generatie veteranen die na de oorlog verslaafd thuiskomen.
Theodore Roosevelt benoemde zelfs nog een Opiumcommissaris om oneigenlijk morfinegebruik tegen te gaan.

Heroïne
De firma Bayer had het ook al geprobeerd. Begin vorige eeuw hadden ze het wondermiddel heroïne op de markt heeft gebracht. Gemaakt door hetzelfde team dat aspirine had uitgevonden. Bayer verkocht het in kleine doosjes en beweerde dat verschillen in de moleculaire structuur van heroïne maakten dat het niet de gevaarlijke verslavende eigenschappen van morfine bezat.
Niets van dat alles was gebaseerd op feiten. In werkelijkheid was heroïne 6 keer krachtiger dan morfine en net zo verslavend. Dat ontdekte de medische wereld gelukkig al gauw.
Bayer stopte de productie in 1913.

Weerstand
De broers Sackler realiseerden zich natuurlijk dat de weerstand van de overheid en artsen tegen opium en morfine gigantisch was. Verslavende middelen, men was er voorzichtig mee. Maar met lef, branie, geld, pure omkoperij, dubieuze claims, én het gebruik van hun titels (alle broers hadden geneeskunde gestudeerd) wisten ze de overheid aan hun kant te krijgen. En zich uiteindelijk een weg te banen binnen de elite van VS.
Arthur kreeg zelfs de legioen van Eer, de hoogste onderscheiding van Frankrijk en hij werd geridderd door Koningin Elizabeth.

Dat kan Pablo Ecobar niet zeggen. Maar verder is er weinig verschil.

Wie overigens denkt dat de Opoïdencrisis over is, is naïef. Nog steeds vallen er 100.000 doden per jaar vanwege de zegeningen van Big Pharma. Johnson en Johnson en andere Big Pharma ondernemingen verkopen nog steeds opoïden als warme broodjes.

‍

‍